Konu ile alakalı açıklamalarda bulunan Şahin, şu ifadeleri kullandı;

“İnegöl büyük bir ilçe ve katma değeri Türkiye’nin diğer birçok ilçesine hatta İl’ine göre daha güçlü ekonomisi olan bir ilçe. Peki bu yeterli midir? Asla değildir. Çünkü Türkiye’nin genelini düşündüğümüz zaman katma değeri fazla olan il ve ilçeler bir elin parmağını geçmemektedir.”

SORUNLARI KAMUOYU İLE PAYLAŞTIK
“Örneğin ilçemizde birçok milletten- etnik kökenden iş insanlarımız ilişki içinde ticaret yapmaktadır. Bu ticaretler saygı ve dostluklar içerisinde yapılmaktadır. Ancak ticaretler nasıl yapılıyor, ne alınıyor, ne satılıyor, yerli ve mili dediğimiz ürünlerin ne kadarı yerli üretim pek kimsenin buna kafa yorduğunu görmedik. İnegöl mobilyasında yaşanan başlıca sorunları değerli İnegöl kamuoyu ile paylaşmak istedik.”

SUNTA VE MDF TEMİN EDİLEMİYOR
“İnegöl mobilya üretiminde kullanılan en önemli ham madde Sunta ve MDF temininde çok güçlükler çekildiği, alınan siparişleri malzeme temini edilememesinden dolayı fabrikaların zamanında yetiştiremediği, gecikmelerden dolayı siparişlerin iptal edildiğini biliyoruz. Ayrıca 2 ay önce 165 TL olan Sunta, bugün 210 TL olmuş.

Olmakla beraber tedariğinde ciddi sıkıntılar yaşanmaktadır. Ürün yok, malzeme pahalı; ve satış yapmak zamanında yetiştirmek ise başka bir dert. Mobilyacımız derdi bir değil, onlarca sorunla baş etmek zorunda kalmaktadır.”

MALİYETLER CİDDİ ANLAMADA ARTMAKTA
“İnegöl Mobilyasında kullanılan kumaşların tamamı neredeyse Çin’de dolar üzerinde ithal edilmektedir. Ciddi maliyetler yaratmaktadır. Kalite konusunda ve zamanında temin meselesin de ise büyük sorunlar yaşatmaktadır. Mobilyada yoğun olarak kullanılan vida, ray gibi benzeri yardımcı ekipmanların yine aynı şekilde ithal edilerek maliyetlerini de ciddi anlamda artırmaktadır.

İstanbul Mobilya Fuarı maliyetlerinin çok yüksek olduğu aşikârdır. Yaklaşık metre kare başına 120 dolar gibi rakamlar ödemekte olup, ortalama bir iş insanın fuar harcaması 300 bin TL’dir.”

YETKİLİLER GİRİŞİMDE BULUNMALI
“Yukarda saydığımız İnegöl mobilyasının sorunlarını İnegöl Belediyesi ve Büyük Şehir Belediyesinin görmezden geldiğidir. Yerel yöneticileri bu işleri çözmeye davet ediyoruz. Yaklaşık 3 bin işletmenin tüm kaynaklarından yararlanıp, o işletmelerin çöplerini bile ciddi paralar ödeterek taşımak, mobilya sanayinin çukur - çamur içinde olması akla mantıkla izah etmek mümkün değildir.

İnegöl Belediyesi üreticiyi desteklemeli ham madde maliyetlerinin düşürülmesi için girişimlerde bulunmalıdır. İnegöl Mobilyacısını tekelcilere mahkûm etmemelidir.”