Pazartesi günü Ramazan Bayramının ilk günü. Birçokları için bayramlar artık neredeyse bir tatil fırsatı. Çoğu kimse, muhtemelen şu anda tatil keyfini sürmeye başlamıştır bile... Oysa bayramların atladığımız çok önemli bir yanı, insanları sevdikleriyle bir araya getirmesidir. Tatillerin böyle bir boyutu yok. En çok ailece çıkılıyor tatile. Bu yüzden bayramın kucaklayıcılığını kaçırmış oluyoruz. Ancak kişisel tercihleri eleştirmek hiç kimsenin haddi değil. Herkes dilediği gibi yaşamakta sonuna kadar özgür tabii ki!

* * *

Bu bayramda da kapımızı çocuklar çalacak mı göreceğiz. Onlar olmadan bayramımızın tadının olmadığı bir gerçek... İsteriz ki çocuklarımız ve torunlarımız bayramlarımızın neşe kaynağı olmaya devam etsinler.

Yıllardır rutin şekilde yaşamaya çalıştığımız bayramlarımız artık avuçlarımızdan kayıp gidiyor. Eski heyecanlarımız kalmamış. Hayat meşgalesine vurmuşuz kendimizi. Her bayramda evde yatmayı veya uzaklara tatile gitmeyi tercih ediyoruz. En yakınımızdaki komşunun kapısını bile çalmaktan aciz hale geldik. Bayram dost ziyareti demekti bir zamanlar, Büyüklerin gönlünü almak, küçükleri sevindirmek demekti, şimdi ise her şey farklılaştı.

* * *

Ramazan orucu hicrî birinci yılda farz kılınmıştı. Ramazan ayını oruçla geçiren müminler, Şevval aynın ilk üç gününü de bayram olarak kutlamışlardır. Bu bayrama Ramazan Bayramı veya bayramdan önce fitre (fıtır sadakası) verildiği için, fıtır bayramı denilmiştir.

Türkiye’de Ramazan Bayramı’nda şeker, lokum ve tatlı ikramı şeklinde öteden beri var olan gelenekten dolayı, bu bayrama halk arasında şeker bayramı da deniliyor.

Aslında bütün bayramlar sevinç, mutluluk, toplumsal kaynaşma, hareket ve bereket kavramlarını içerir. Belki daha önemlisi, bayramların bir hoşgörü ve sevgi ortamına yol açmasıdır.

Gerçekte, ortada bir gizli elden ziyade, toplumsal geleneklerin ağır basması vardır. Toplumsal vicdanı yansıtan gelenekler, yılda birkaç kez olsun bir barış ortamı yaratmanın yararını yüzyıllar öncesinden bugünlere taşımış bulunuyor.

Ramazan Bayramı'nın hepimiz için apayrı bir anlamı vardır. Çünkü bu bayramda biz, geleneğin yüzyıllardır emrettiği gibi, tatlı yer tatlı konuşuruz. Bayramın halk ağzında Şeker Bayramı diye nitelenmesinde özel bir hikmet vardır sanırım.

Neredeyse bütün dillerde sevgi, sevecenlik, mutluluk gibi olumlu duygular hep şekerle bağlantılı olarak ifade edilir. Örneğin 'tatlım', 'şekerim' gibi hitap sözcükleri yalnız bize özgü değil. Bu sözcükler başka bir dile çevrildiğinde de çok yakın anlamlar taşır. Tatlı, her şeyin bize güzel görünen, işin keyifle ilgili en önemli kısmıdır.

Türk kültüründe tatlının yer aldığı birçok örnek var; bayramlar, bunlar içinde, mutlaka en önemlisidir. Bayram ziyaretine gidilen evlerde, yemeğe kalınmasa bile, konuklara tatlı sunulması bilinen ve uygulanan bir adettir. Zaten konuklar da ziyarete giderken, küçük de olsa, bir tatlı paketini ellerinden eksik etmezler.

Nişan ve düğünlerde ise başköşede baklava yer almaktadır.

* * *

Eski günlerimizde olduğu gibi, çocukluğumuzda yaşadığımız ve özlemle beklediğimiz o güzel bayramları elimizden geldiği kadar bayram gibi yaşamaya özen göstersek ne kaybederiz ki!.

Bayramınızı en içten dileklerimle kutlarım