AHLAK YOK OLURSA…

Duyduğum anda hiç şaşırmadım.

Birkaç yıldan beri nelere şahit olmadık ki.

Sessizliğim kanıksamış olmamla ilgili değil.

Kırılan ceviz kırkı aşmıştır.

Ve ne acıdır ki, birileri şu anda suçlu yok, zanlı var deyip, olan biteni kamufle etmeye çalışıyor.

Birileri Okyanusta bir damladır, bu kadar abartılmamalı düşüncesinde.

Birileri daha da ileri giderek hükumeti karalamak için yapılan komplodur sözünü etmekte.

Nasrettin hocanın dediği gibi, “iyi, hoş da be kardeşim hırsızın hiç mi suçu yok”, diye sorası geliyor insanın.

Hayatım boyunca tarikatlar ve yardım dernekleri hakkında hiç olumlu düşünmedim,  kendilerine sıcak bakmadım. Ve çoğu kez yapmış oldukları çalışmalardan kuşku duydum.

Allah la aramda Peygamber efendimiz vardı, bu bana yeterli idi. Bir başkasını daha aramıza almaya ihtiyaç duymadım.

İnanın bu tarikatlar ve yardım dernekleri çok ciddi bir denetimden geçseler, nerede ise hepsinin kapısına kilit vurulur.

Birçok siyasetçinin bal alma kovanları bu kesimler olduğu için, hiç kimse bu kovanlara çomak sokmak istemedi.

Palazlandıkça palazlandılar.

Yollarını şaşırdılar. Kimi paralel devlet olmaya, kimi bir karış sakalına bakmadan, utanmadan, arlanmadan, sabi sübyan demeden taciz etmeye kalkıştı.

Samimi Müslümanlar, bu tür alçaklıkları duydukça yerin dibine girdi.

İslamiyet i yarım yamalak bilenler, “hacısı hocası böyle yaparsa” dedi, dinden soğudu.

Bir ülkenin ekonomisi bozulursa, çok çalışarak düzeltilebilir.

Ahlak ı bozulmaya başladı ise o ülke çok zor kurtarılır.