45 yıllık gazetecilik hayatımda çok şey yaşadım.

Tehdit edildim.

Rüşvet teklif ettiler, ortağımız ol dediler.

Helal rızkımla oynadılar.

Gazetem olduğu yıllar, abonelerime baskı yaptılar.

İlan ve reklam veren iş adamlarına ve de bilhassa müteahhitlere bu gazeteye ilan verme dediler.

Yapmak istediğim bir inşaata hakkım olan çıkmayı vermediler.

İmar durumunu öğrendiğim arsayı satın alıp, inşaat ruhsatı için müracaat ettiğimde bu arsa korumada imiş, arkadaşlar şerh koymayı unutmuşlar deyip beni zarara uğrattılar.

Neler neler, yazmakla bitmez.

Herkes kendine yakışanı yaptı.

Bugün de benzer yaptırımlar devam ediyor.

Ben hem İnegöl Gazeteciler Cemiyeti Başkanıyım, hem  “Medya Yıldırım” adlı internet sitesinin sahibiyim ve hem de sürekli basın kartı olan bir gazeteciyim.

Daha önceleri zaman zaman da olsa Belediyenin yapmış olduğu etkinliklere davet ediliyordum.

Son aylarda yazmış olduğum yazılardan olsa gerek, İnegöl Belediye Başkanı Alper Taban talimat vermiş olmalı ki, belediyenin hiçbir toplantısına davet gelmiyor, yapılan hizmetlerden haberdar edilmiyorum.

Yani bir nevi ambargo uyguluyorlar.

Geçtiğimiz gün bir meslektaşıma bu durumu anlattım. Kendisi de bir süredir telefonlara mesaj atarak ya da mail le bilgilendiriyorlar, belki senin mail adresin yoktur dedi.

Öyle olmuş olsa dahi beni arayıp mailimi sormaları gerekmez mi idi?

Arkadaşım basın dan sorumlu olan Mehmet isminde bir arkadaşı aradı, mailini bana atsın diye talimat verdi beyefendi.

Gecikmeden dolayı benden özür dileyeceğine böyle bir tavır sergiledi.

Arkadaşım yine de maili mi gönderdi.

Ama ne mesaj gönderen var ve nede bilgi veren.

Anlaşılan o ki Başkan Alper Taban, sadece maaşa bağladığı ve her ay ödeme yaptığı gazetecileri etkinliklerine davet ediyor.

Hiç önemli değil biz hancıyız onlar yolcu.

Paşa gönülleri bilir.