Bir süreden beri Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Alinur Aktaş yakın takibimde.

Gittiği toplantılara katılıyor, konuşmalarını dinliyor, insanlarla birebir sohbetlerine şahit oluyorum.

Aktaş ayrıldıktan sonra da, onunla sohbet fırsatı bulan kişilerle konuşuyor görüş ve düşüncelerini alıyorum.

Önce ilk söyledikleri söz “ben böyle tanımıyordum” oluyor.

Daha sonra nasıl biliyordunuz, nasıl tanıyordunuz? Soruma, vallahi öncelikle çok cana yakın, içten, samimi, söyledikleri sözler inandırıcı, abartısız, doğruya doğru eğriye eğri diyebilen bir kişi.

Geçtiğimiz gün deprem bölgesindeki gelişmeleri görmek üzere bir grup arkadaşla Hatay’a gittik. Hatay’da gördüğüm manzara karşısında, olanı biteni gıpta ile seyretmemek mümkün değil.

Nereye gittiysek herkesin bir anda yüzü gülüyor, başkanımız geldi, abimiz, amcamız geldi diyorlar kendisini sevgi ile bağırlarına basıyorlardı.

Bence eğer fanatik bir partili değilseniz, gelişmelere at gözlüğü ile bakmıyor, adil, tarafsız ve hakikaten birileri hakkında fikir edinmek istiyorsanız, lütfen onunla bir kez olsun bir arada olmaya veya birkaç kelime konuşmaya gayret ediniz.

Hele muhalif biri iseniz çok iyi tanımanız açısından mutlaka kendisi ile bir çay içme fırsatını bulunuz. Öyle sanıyorum ki kafanızdaki bütün olumsuzluklar giderilecek daha önce tanışmadığınıza pişman olacaksınız.

Bir Bilgeye sormuşlar.

“Dünyada en çok kimi seversiniz?” Bir an bile düşünmeden “terzimi severim” diye cevap vermiş. 

Hiç beklemediği bir cevap karşısında şaşkın bir şekilde; “Aman üstat dünya da o kadar sevilecek ve sevecek insan varken siz bir an bile tereddüt etmeden “terzimi severim” dediniz. Doğrusu buna bir anlam veremedim, nedir bu sizdeki terzi sevgisi”

Bilge; Ona her gittiğimde, benim ölçümü yeniden alır. Diğerleri maalesef öyle değil. Bir kez benim hakkımda karar verir, ömrüm boyunca beni hep aynı kalıpta, aynı gözle görür ve değerlendirme yapar.

Gerçekten de öyle değil mi? İnsanlar birbirlerini tanımadan, kimdir nedir diye araştırmadan duydukları ve gördükleri ile yetinir, karşısındakini bu ölçülerle değerlendirir. Ben bunun en canlı örneğini Alinur Aktaş ta gördüm.

Aktaş la bir kez olsun iletişim kurmayan, sohbetine katılmayan kişiler, Aktaş’ı duydukları ile yargılıyor. Oysa Aktaş’ı yakından tanıyanlar onunla bir kez olsun iletişim kurmayı başaranlar bilirler ki,  tabir yerinde ise Aktaş ta şeytan tüyü vardır.

Bir kez onunla sohbet eden veya onu yakından tanıyan kişi asla ve asla ona muhalif olmaz ve olamaz.